Manastir Žiča

Manastir Žica se nalazi u centralnoj Srbiji izmedu Kraljeva i Mataruške Banje. Putem preko reke
Ibra, na 4. kilometru južno od Kraljeva.

Patron i izgradnja:
Manastirska crkva je posvecena Svetom Spasu-Vaznesenju Gospodnjem, a
podigao je kralj Stefan Prvovencani sa svojim bratom Svetim Savom, izmedu 1208. i 1215.godine.

Arhitektura:
Crkva je jednobrodna sa jednom osmostranom kupolom na kockastom postolju.
Ispred spoljne priprate, kod zapadnog ulaza, podignuta je visoka kula sa kapelom na spratu.
U graditeljskom smislu, Žica pripada “raškoj stilskoj grupi”- opšta arhitektonska rešenja su
vizantijska, a fasade su spolja obradene na romanski nacin.
Sa ulazima u bocne kapele, crkva ima sedmoro vrata zbog cega je u narodu nazvana “sedmovrata
Žica”. U njoj je krunisano i ustoliceno sedam srpskih kraljeva (Stefan Prvovencani, Radoslav,
Vladislav, Uroš, Dragutin, Milutin i Stefan Decanski). Prilikom svakog krunisanja, probijana su, i
potom zazidana, nova vrata kroz koja je prolazio samo krunisani vladar. Nakon rekonstrukcije,
obojena je višnjastocrvenom bojom kako je prvobitno i izgledala. U okviru manastirskog
kompleksa nalazi se i mala crkva posvecena sv.Teodoru Tironu koja je verovatno podignuta u doba
osnivanja manastira.
Slikarstvo:
Žica je oslikana zauzimanjem Svetog Save oko 1220.godine, a kako i dolikuje prvom
sedištu srpske autokefalne arhiepiskopije, freskama su je ukrasili najbolji “mramornici i slikari” iz
Carigrada. Veliki deo prvobitnog živopisa je uništen, sacuvani su fragmenti u pevnicama, a
postojece freske poticu iz doba velike obnove Žice za vreme kralja Milutina izmedu 1313. i
1316.godine.

Ime:
Smatra se da naziv Žica potice od prvobitnog imena “Žitca” koji dolazi od reci žito jer je kraj
u kojem se nalazi manastir osobito žitorodan. Manastir je danas ženski.